برای رانندگی در شن‌زار و رمل باید چندین اقدام را انجام دهید. قبل از آغاز سفر، اولین کاری که باید انجام دهید این است که اندکی باد لاستیک‌های هر چهار چرخ را به یک مقدار کم کنید؛ این کار باعث می‌شود تا نیروی عمودی وارد بر زمین کمتر شود و احتمال گیر کردن لاستیک در رمل کاهش یابد؛ مهم‌تر از همه، با این کار سطح مقطع لاستیک افزایش می‌یابد و مساحت تماس لاستیک با شن‌زار بیشتر شده و از فرو رفتن لاستیک درون شن‌ها جلوگیری می‌کند.
برای این کار حتما باید پمپ باد و یا تلمبه و فشار‌سنج همراه خود داشته باشید تا به محض برگشتن به سطح هموار و آسفالت، باد لاستیک‌ها را به میزان استاندارد بر‌گردانید، در غیر این صورت در مرحله نخست مصرف سوخت شما بالا خواهد رفت و در مرحله بعدی این کار کاهش کنترل خودرو و ساییده شدن و از بین رفتن لاستیک را در پی خواهد داشت.
صعود از تپه‌های شنی
در بالا رفتن از شیب‌های تند، حتما توصیه می‌شود که ابتدا از خودرو پیاده شده و آن سوی شیب را ببینید تا میزان شیب را تشخیص دهید. اگر شیب آن طرف هم زیاد باشد و فرصتی برای ایستادن خودرو مهیا نشود، شما بعد از این که با سرعت و قدرت زیاد سربالایی را طی کردید، زیر ماشین خالی خواهد شد و شما پرتاب می‌شوید و احتمال این که جامپ داشته باشید، زیاد است که ضرر‌های جبران ناپذیری به کمر سرنشینان و جلوبندی و دیفرانسیل خودرو وارد می‌کند.
توصیه می‌شود برای بالا رفتن از سربالایی‌های تند، جهت رسیدن به بالای تپه کمی به مسیر خود زاویه دهید تا با افزایش مسیر، اندکی از شیب آن بکاهید. خلاصه کلام این است که به صورت مستقیم به سمت بالا حرکت نکنید. این زاویه باید خیلی کم باشد چون ممکن است فشار زیادی به یک طرف ماشین وارد شود و موجب واژگون شدن آن شود.
پایین آمدن از تپه‌های شنی
هر بالا رفتنی پایین آمدنی دارد؛ در موقع پایین آمدن از مسیر شن‌زار باید دقت کنید که حتما از مسیر مستقیم حرکت کنید چون زاویه دادن به مسیر باعث واژگونی خودرو می‌شود. اگر احساس کردید که چرخ‌های عقب دیگر با زمین تماسی ندارند، با افزایش مقدار کم سرعت و بازی کردن با فرمان این مسئله حل می‌شود.
در مسیرهای شنی خوب است که از رد مسیر خودروی جلویی حرکت کنید؛ چون هم باعث کاهش مصرف انرژی برای باز کردن راه می‌شود و هم رد به جای مانده از چرخ‌های خودروی قبلی باعث می‌شود تا اندکی شن سفت شود. این عمل در باتلاق و مسیرهای گلی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، چون باعث فرو رفتن خودرو در باتلاق می‌شود و همیشه باید در نظر داشته باشید که در این گونه مسیر‌ها از راهی که تا به‌حال هیچ خودرویی عبور نکرده، حرکت کنید.
چند نکته کوتاه در رابطه با رانندگی در شن‌زار و رمل
از گاز دادن و یا ترمز گرفتن ناگهانی به جد پرهیز کنید زیرا این عمل جمع شدن شن در جلوی خودرو و گیر کردن آن را به دنبال خواهد داشت.
اگر در شن گیر کردید، گاز دادن بیش از حد به خودرو بیهوده است، چون این کار شما را بیشتر به پایین فرو می‌برد. اگر طناب بکسل و خودروی دیگری همراه شما بود که هیچ، اما اگر شرایط مهیا نبود، سعی کنید با بیل کوچکی و یا با دست شن‌های اطراف دیفرانسیل و چرخ‌ها را کمی از زیر ماشین خالی کنید. سپس به صورت آهسته و با دنده 4L کمکی حرکت کنید. اگر این کار هم افاقه نکرد و شما تنها در مسیر گیر افتاده بودید، سعی کنید برای کمک گرفتن و پیاده روی حتما از شب هنگام استفاده کنید چون هم سرمای آن باعث حفظ آب بدن شما می‌شود و هم از تحلیل رفتن بدن زیر نور خورشید و در نهایت از آفتاب زدگی جلوگیری می‌شود.
در هنگام بر خورد با طوفان شن، خودرو را خاموش کنید تا فیلتر هوا مسدود نشود. در صورت حرکت، رو به سمت باد حرکت نکنید چون این کار هم باعث ورود خاک به داخل فیلتر و پیشرانه می‌شود. همچنین به جد توصیه می‌شود اگر از زاویه روبرو دید کمتر از 5 متر دارید، از ادامه حرکت خودداری کنید.
در انتها حتما توصیه می‌شود برای سفر به کویر آب، غذا، سوخت زاپاس و تجهیزاتی مانند بیل کوچک، جک و پمپ باد به همراه داشته باشید و بعد از برگشتن از سفر، کف خودرو را بشویید چون نمک باعث پوسیدگی قسمت های مختلف خودرو می‌شود. با رعایت این نکات، از رانندگی در شن‌زار و رمل لذت ببرید.
