فیبر کربن یا الیاف کربن، کامپوزیت مدرنی است که امروزه از دنیای هواپیماسازی و سوپراسپرت‌سازی، در حال ورود به اکثر صنایع است. این کامپوزیت از رشته‌های کربن و یک چسب و یا رزین که در واقع ماتریس آن محسوب می‌شود، ساخته می شود. این رشته‌ها بسته به کیفیت ورقه‌های فیبر کربن، دارای ضخامت‌های مختلفی هستند که معمولا چند صد یا حتی چند هزار تار آن‌ها از یک تار مو هم باریک‌تر می شود!
دلیل اینکه استفاده از این ماده هر روز گسترده‌تر می‌شود، در محاسن و ویژگی‌های آن است. ورقه‌های فیبر کربن در حدود 7 تا 10 برابر از فولاد مقاومت و استحکام بیشتری دارند و در عین حال دارای چگالی کمی در حدود دو سوم آلومینیوم هستند. امروزه فیبر کربن در بدنه سوپراسپرت‌ها، سقف آن‌ها به منظور کاهش مرکز ثقل، آینه‌ها و دیفیوزرها، باله‌های پشتی و کناری خودرو، سیستم‌های ترمز و ایمنی و …. کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده است.
تا قبل از رواج الیاف کربن، استفاده از الیاف شیشه و یا همان فایبر گلاس در برخی از قسمتهای خودرو رواج داشت که البته هنوز هم استفاده می‌شود. ورقه‌های فیبر کربن به خاطر طراحی خاصشان، زیبایی خاصی به قسمتهای به‌کار رفته می‌دهند که به همین خاطر، حتی روی کنسول‌های داخل خودرو نیز کار می‌شوند.
بسیاری از سازندگان خودروهای سوپراسپرت و همچنین هایپرکار، از فیبر کربن برای تولید محصولات خود استفاده می‌کنند. همانطور که در بالا عنوان شد، این ماده وزن کم و استحکام بالایی دارد که یک مزیت مهم برای هایپرکارها محسوب می‌شود. وزن کم به معنای سرعت و شتاب بالاتر یک خودرو است.
استفاده گسترده از فیبر کربن، باعث می‌شود قیمت یک خودرو افزایش پیدا کند. در همین راستا شاهد قیمت نجومی هایپرکارها هستیم. برخی شرکت‌‌ها مانند پاگانی، به‌جای استفاده مستقیم از این ماده، آن را با مواد دیگر مانند تیتانیوم ترکیب می‌کنند تا استحکام آن بیش از پیش افزایش پیدا کند.
