در این مطلب و طی 2 قسمت متوالی به سراغ انواع مسابقات موتورسواری که به شکل رسمی در سرتاسر جهان برگزار می‌شود خواهیم رفت. مسابقاتی که برای آن‌ها تیم‌های کاملاً رسمی و حرفه‌ای تشکیل‌شده است و پشت همه آن‌ها مهندسین کار بلد با تخصص و تکنولوژی روز دنیا در حال انجام‌وظیفه‌اند.
سعی خواهیم داشت تا علاوه بر معرفی قابلیت‌ها و ویژگی‌ها موتورهای مختلف که در کلاس‌های متنوع قرار دارند، شرایط پیست‌ها، نحوه برگزاری مسابقات و همچنین نحوه رانندگی با آن‌ها را بیان کنیم. رقابت بر روی دوچرخ در دنیای موتور اسپرت بسیاری دیدنی هست و هدف ما این است که به‌صورت کاملاً مفصل حواشی پیرامون آن را هم برای علاقه‌مندان بازگو کنیم تا شاید روزگاری شاهد برگزاری این مسابقات مهیج و حرفه‌ای در داخل کشور باشیم. با بررسی انواع مسابقات موتورسواری در کلاس‌های مختلف همراه ما باشید.
این مسابقات هم‌اکنون در کشورهای هلند، دانمارک، اتریش، استرالیا، لهستان، سوئد برگزار می‌شود.
Speed way GP
شاید در بین تمامی رقابت‌های موتورسواری خصوصاً در داخل کشور این رقابت بین موتورسوارها ناشناخته باشد، رقابت‌های Speed Way یکی از موفق‌ترین و پرطرفدارترین مسابقات شمال اروپا و آمریکا به شمار می‌رود تا جایی که بعضاً تا حدود 40 هزار تماشاگر را به‌پای پیست‌های گِلی این مسابقات می‌کشاند.
آب‌پاشی پیست قبل از آغاز مسابقه
موتورسیکلت‌ها مورداستفاده در این نوع رقابت‌ها دارای یک‌دنده هستند و جالب آن‌که هیچ‌گونه ترمزی برای نگه‌داشتن موتورهای تدارک دیده نشده و تنها موتورسوار باید با استفاده از تجربه و کمک گرفتن پاها سعی در کم کردن سرعت داشته باشد. پیست‌های این رقابت‌ها از شن، خاکی به نام دولو میت و … پوشیده شده است که قبل از مسابقه توسط ماشین‌های آب‌پاش به گل نسبتاً نرمی تبدیل می‌شوند.
همه هیجان این مسابقات به لیز خوردن موتورها در قسمت‌های دایره‌ای پیچ‌ها است به‌نحوی‌که شاسی موتور در جهت خلاف فرمان زاویه می‌گیرد و محور عقب نیز با سرعت هرچه‌تمام‌تر نیروی مورد نیز موتورسوار را تأمین می‌کند.
به نحوه پیچیدن موتور و استایل راننده در سرپیچ توجه کنید.
در هر سری از این رقابت‌ها تیم‌های دو نفرِ در آن شرکت می‌کنند و هر مسابقه نیز با چهار موتورسوار آغاز می‌شود. پیشینه این مسابقات به قبل از جنگ جهانی اول و حوالی سال‌های 1919 برمی‌گردد و اوایل در کشورهای استرالیا و آمریکا با شمایل خاصی به شکل حرفه‌ای برگزار می‌شد.
مسابقات تریال (Trials championship)
این مسابقات یکی از سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین رقابت‌های موتورسواری است که در آن سرعت معنا ندارد. این نوع رقابت‌ها به رقص باله با موتور معروف است و اغلب در محیط‌های بسته و کمتر در محیط‌های باز برگزار می‌شود. حفظ تعادل با این موتورها حرف اول را در یادگیری مهارت این رشته خواهد زد خصوصاً که بحث گذشتن مانع‌های مختلف هم در پیش باشد.
در حال حاضر تیم کشور اسپانیا در این رقابت‌ها حرف اول را می‌زند.
در موتورسواری تریال کوچک‌ترین برخورد پا با زمین به‌عنوان یک امتیاز منفی تلقی می‌شود و معنای آن این است که شرکت‌کننده می‌بایست همواره در هر شرایطی پایش را برای حفظ تعادل بر روی زمین نگذارد.
مسابقات جهانی موتورهای تریال در محیط باز
یک موتورسوار ماهر شگرد کارش این است که اگر چرخ جلوی موتورسیکلتش در تماس با قطعه‌سنگی به هوا بلند شد با عملیات آکروباتیک و فشار متناسب بر دسته‌گاز چرخ عقب را هم همراه آن در هوا به پرواز درآورد و بعد کمی جلوتر سالم بر زمین فرود آید و حتی اگر لازم بود چرخش سریعی را در هنگام فرود انجام دهد.
نمایی از پیست شفیلد بریتانیا
شرکت‌کنندگان در مسابقه را فقط یک نفر به‌عنوان مربی یا دستیار می‌تواند همراهی کند و موتورسوار تا زمانی که زمین نخورده و یا 5 امتیاز منفی نگرفته می‌تواند جهت عبور از موانع تلاش نماید. پیشرانه این موتورها 299 سی‌سی حجم دارد و می‌تواند تا حدود 45 اسب بخار یا بیشتر نیرو تولید کند.
