مسابقات رالی داکار مطابق سال‌های قبل در طی چند مرحله و همچنین در کشورهای مختلف آمریکای جنوبی از جمله آرژانتین، بولیوی و اروگوئه برگزار شد و با طی مسافت 9 هزار کیلومتری برای شرکت کنندگان در این مسابقات به پایان رسید. اولین نکته قابل جالب توجه در این سری از مسابقات، کنار رفتن بسیاری از تیم‌ها از دور مسابقات بود به نحوی که حتی نتوانستند مسابقات را به پایان برسانند. علت این موضوع نیز به زعم کارشناسان این رشته ورزشی، تغییرات وسیع آب و هوایی در این سه کشور مختلف عنوان شد که در مسیرهای مختلف و طی کردن این راه طولانی تا انتها برای رانندگان مشکل ساز شده بود.
همانطور که پیش بینی می‌شد، کارلس سانز اسپانیایی از تیم پژو با پشتیبانی قوی تیم فنی خود توانست مقام نخست را کسب کند. به طور کلی نیز باید گفت تیم پژو در مقام اول، تیم درخشان تویوتا با نام گانزو ریسینگ به رانندگی ناصر العطیه مشهور، مقام دوم و دیگر شرکت کننده تیم تویوتا نیز مقام سوم را به خود اختصاص دادند. در کلاس موتورسیکلت نیز توبی پرایس بخت اول قهرمانی توانست بر سکوی اول قرار بگیرد که به عنوان نماینده تیم KTM ردبول شناخته می شد.
نکته جالب دیگر در مسابقات رالی داکار امسال، حضور وسیع کامیون‌های جان سخت ماز و کاماز ساخت کشور روسیه بود که در نهایت توانستند با کسب رتبه‌های اول تا سوم، نتایج درخشانی را به نام خود ثبت کنند. لازم به ذکر است؛ اگر می‌خواهید درجه سختی این مسابقات را درک کنید، کافیست بدانید که در کلاس خودرو، رانندگان به طور کلی در حدود 50 ساعت به صورت مداوم مشغول به رانندگی در مسیرهای صعب العبور بودند که در کلاس کامیون‌ها، این زمان به 60 ساعت نیز رسیده بود. لازم به ذکر است؛ کمترین زمان نیز برای رشته موتورسواری با 43 ساعت عنوان شده است.
