John Surtees
جان سرتیس بریتانیایی در دهه 50 میلادی تسلط بسیار خوبی در کلاس برتر مسابقات داشت و با کسب 4 عنوان قهرمانی در کلاس 500 سی سی و 3 عنوان قهرمانی در کلاس 350 سی سی، مجموعاً با 7 قهرمانی به عنوان یکی از 5 موتورسوار برتر تاریخ شناخته می‌شود.
وی نه تنها در رشته موتورسواری موفق به کسب عناوین بسیار مهمی شد، بلکه به سراغ رشته فرمول یک نیز رفت و در فصل 1964 موفق به کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات نیز شد.
سرتیس پس از کسب این قهرمانی و تا کنون به عنوان تنها شخصی شناخته می‌شود که در دو رشته اتومبیلرانی و موتورسیکلت در بالاترین سطح موفق به کسب مقام قهرمانی شده است.
از وی در بریتانیا به عنوان اسطوره اتومبیلرانی و موتورسواری یاد می‌گردد. وی همچنین پس از فرمول یک به سراغ لومان رفت و تا سال 1967 در این کلاس مسابقه می‌داد اما موفق به کسب رتبه‌ای بهتر از سوم نشد.
Kenny Roberts
کنی رابرتز در دوره خود، به عنوان جوان‌ترین موتورسوار فاتح مسابقات گرندپری شناخته می‌شد. وی در نخستین حضور خود در بالاترین کلاس یعنی 500 سی‌سی، موفق به کسب عنوان قهرمانی شد.
وی همچنین نخستین موتورسوار آمریکایی بود که در کلاس 500 قهرمان شد. رابرتز بین سال‌های 1978 تا 1980 موفق به کسب سه عنوان قهرمانی در کلاس 500 شد و نام خود را در کتاب افتخارات ثبت کرد.
اما تنها جام‌های قهرمانی و عناوین وی باعث شهرت او نشدند. رابرتز از سبک فوق العاده ای در رانندگی برخوردار بود و با مهارت بسیار بالایی مسابقه می‌داد.
تکنیک‌های وی نیز امروزه هنوز به عنوان مرجع مورد استفاده قرار می‌گیرند و از حرکات وی در طراحی مکانیزم موتورسیکلت‌های مسابقه‌ای امروز استفاده شده است. رابرتز نخستین فردی بود که در سر پیچ‌ها تا حد زیاد خم می‌شد و از تکنیک نزدیک کردن زانو به زمین بهره می‌برد.
Giacomo Agostini
اگوستینی ایتالیایی یکی از دست نیافتنی‌ترین موتورسواران تاریخ است که موفق به کسب 8 قهرمانی در کلاس برتر زمان خود یعنی 500 سی‌سی شده است.
وی همچنین در کلاس 350 سی سی نیز صاحب 7 عنوان قهرمانی است که مجموع عناوین قهرمانی وی را به عدد 15 می‌رساند. وی همچنین صاحب رکورد پیروزی در 122 مسابقه رسمی است که او را به برترین موتورسوار تاریخ بدل می‌کند.
در طول دوران فعالیت 14 ساله خود در این رشته 186 مسابقه را آغاز کرد که از این میان در 159 مسابقه به روی سکو رفته است. اما نکته جالب توجه این است که اگوستینی تنها 9 مرتبه موفق به کسب جایگاه نخست در جلسه زمان گیری شده است.
اگوستینی در سال 1982 میلادی مجدداً به دنیای موتورسیکلت‌ها در قامت یک مدیر تیم بازگشت و در کلاس 250 و 500 موفق به کسب چند عنوان قهرمانی شد. وی سرانجام در سال 1995 به طور کامل از دنیای موتوراسپرت فاصله گرفت.
Casey Stoner
هر چند استونر در طول دوران فعالیت خود، تنها موفق به کسب دو عنوان قهرمانی شد اما از وی به عنوان یکی از موفق‌ترین موتورسواران این رشته یاد می‌شود.
استونر استرالیایی از سبک راندن خاص خود بهره می‌برد و این از تجربه وی در مسابقات موتوکراس بر می‌آمد. وی به توانایی در راندن هر موتورسیکلت در محدوده‌ای فراتر از حد توان آن شناخته می‌شد.
شاهد این موضوع هم موفقیت‌های وی با تیم نه چندان توانای دوکاتی در دوره‌ای است که هوندا و سوزوکی سرمایه گذاری‌های بسیار زیادی برای افزایش توانایی خود انجام داده بودند.
استونر در پایان فصل 2012 از مسابقات موتوجی پی خداحافظی کرد و این در حالی بود که وی تنها 27 سال سن داشت. بسیاری از کارشناسان معتقدند که استونر در صورت ادامه کار در این رقابت‌ها می‌توانست به بزرگترین موتورسوار تاریخ بدل شود.
Wayne Rainey
وین رینی موفق‌ترین موتورسوار آمریکایی تاریخ مسابقات گرند پری موتو GP است. وی در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود بر مسابقات حکمرانی می‌کرد و موفق به کسب سه عنوان قهرمانی شد.
رینی با تکنیک جالب موتورسواری خود و حرکات نرم در سر پیچ‌های بسیار شناخته شد و همچنین رفتار وی خارج از پیست نیز در این امر تأثیر بسیاری داشت.
او به عنوان یکی از پتانسیل‌های رکورد زنی به شمار می‌آمد اما در مسابقه ایتالیا سال 93، وی دچار حادثه شد و پس از عبور از روی سطح شنی کنار پیست، با سرعت به دیواره محافظ کناری برخورد کرد.
در پی این حادثه ستون فقرات رینی شکست و از ناحیه گردن به پایین نیز فلج شد. او در طول دوران فعالیت خود 95 مسابقه را استارت زد که از این بین، 65 بار بر روی سکو رفت و 24 پیروزی را کسب کرد.
