موتور دیزل که نام رادولف دیزل را بر دوش دارد، فصل جدیدی را در انقلاب صنعتی پدید است. مهندس آلمانی رادولف دیزل (1858-1913) که در فرانسه بزرگ‌شده است، ابتدا بر این عقیده بود که اختراعش برای تجار و صنعتگران مفید خواهد بود، نه کارخانه‌داران. حقیقت این است که موتورهای دیزلی در همه نوع وسایل نقلیه، مخصوصاً آن‌هایی که باید بارهای سنگین (کامیون یا قطار) را جابجا کنند یا کار زیادی انجام دهند، مانند وسایل نقلیه‌ی مزارع یا لوازم کارخانه‌ها، استفاده می‌گردند.
تأثیر رادولف دیزل به دلیل ایجاد این تغییر بر روی موتورها، در جهان امروز واضح است. اما مرگ او بیش از یک قرن پیش هنوز به‌صورت معما باقی‌مانده است.
مرور سریع بر حقایق زندگی رادولف دیزل
- شغل: مهندس
- دلیل شهرت: اختراع موتور دیزل
- متولد: 18 مارس 1858، در پاریس، فرانسه
- والدین: تئودور دیزل و الیس استروبل
- مرگ: 29 یا 30 سپتامبر 1913 در کانال انگلیس
- تحصیلات: دانشکده فنی، مونیخ، آلمان؛ دانشکده صنعتی آگسبورگ، پلی‌تکنیک سلطنتی باواریای مونیخ (موسسه پلی‌تکنیک)
- آثار منتشرشده: “Theorie und Konstruktion eines rationellen Wäremotors” (“نظریه و ساخت یک موتور حرارتی منطقی “)، 1893
- همسر: مارتا فلش (سال ازدواج 1883)
- فرزندان: رودلف جی.آر (سال تولد 1883)، هدی (سال تولد 1885) و یوجین (سال تولد 1889)
سال‌های اولیه زندگی
رودلف دیزل در سال 1858 در پاریس متولد شد. پدر و مادرش مهاجران باواریا بودند. خانواده وی در سال 1870 در آغاز جنگ فرانسوی و آلمانی به انگلستان بازگردانده شدند. دیزل ازآنجا به آلمان رفت تا در موسسه پلی‌تکنیک مونیخ تحصیل کند؛ جایی که پیشرفت‌های بزرگی را در مهندسی برای او به ارمغان آورد.
دیزل پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1880 به‌عنوان مهندس لوازم تبرید و سردسازی در پاریس و در شرکت یخچال‌سازی لینده، شروع به کارکرد. او تحت نظر کارل فون لینده، رئیس شرکت، در مونیخ درس ترمودینامیک را خوانده بود.
بااین‌حال، علاقه واقعی او طراحی موتور بوده و چندین سال بعد شروع به تحقیق بر روی تعدادی از ایده‌ها کرد. یکی از این ایده‌ها پیدا کردن راهی برای کمک به کسب‌وکارهای کوچک در رقابت با صنایع بزرگ بود که برای مهار قدرت موتور بخار پول داشت.
دیگری چگونگی استفاده از قوانین ترمودینامیک برای ایجاد یک موتور کارآمدتر بود. در ذهن او، ساختن یک موتور بهتر به صنعتگران مستقل و کارآفرینان کمک میکرد.
دیزل در سال 1890 کار خود را به‌عنوان مهندس واحد یخچال و فریزر در برلین به عهده گرفت و در زمان‌های بیکاری (برای نگهداری از اختراعات خود) به آزمایش بر روی موتورش می‌پرداخت. شرکت ماشین‌سازی Augsburg (که در حال حاضر MAN Diesel نام دارد) و شرکت Friedrich Krupp به او در توسعه طرح‌هایش کمک کردند.
رودلف دیزل تعداد زیادی موتور حرارتی ازجمله موتور هوائی خورشیدی را اختراع کرد. در سال 1892 او برای اخذ حق ثبت اختراع نام‌نویسی کرده و اختراع موتور دیزل خود را ثبت کرد.
در سال 1893 او مقاله‌ای را منتشر کرد که در آن موتوری با احتراق درون یک سیلندر یعنی موتور احتراق داخلی را توصیف میکرد. نخستین مدل رودلف دیزل در آگسبورگ، آلمان، در تاریخ 10 اوت 1893، یک سیلندر تک آهنی 10 فوتی با یک گردانه در پایه آن، بود که برای اولین بار از قدرت خود برای حرکت استفاده میکرد. او در همان سال یک اختراع دیگر را برای موتور ثبت کرد.
دیزل دو سال دیگر را نیز با پیشرفت‌های خود سپری کرد و در سال 1896 از یک مدل دیگر با راندمان نظری 75 درصد در مقایسه با بهره‌وری 10 درصدی موتور بخار یا دیگر موتورهای احتراق داخلی، رونمایی کرد. کار بر روی توسعه یک مدل ادامه داشت. در سال 1898، رادولف مجوز آمریکا را برای موتور احتراق داخلی دریافت کرد.
میراث رادولف دیزل
اختراعات رودلف دیزل سه مورد مشترک دارند: آنها مربوط به انتقال حرارت توسط فرایندهای فیزیکی طبیعی هستند، آنها طراحی مکانیکی خلاقانه‌ای دارند و همه آنها در ابتدا حاصل برداشت مخترعشان از نیازهای جامعه – و یافتن راهکاری برای فعال کردن صنعتگران و پیشه‌وران مستقل برای رقابت با صنایع بزرگ – میباشند.
این آخرین هدف دقیقاً همان قدری که دیزل انتظار داشت، موفق نبود. اختراع او می‌توانست توسط کسب‌وکارهای کوچک مورداستفاده قرار گیرد، اما صنعتگران بزرگ نیز آن را مشتاقانه پذیرفتند. موتور وی به‌سرعت معروف و موجب رشد سریع انقلاب صنعتی شد.
بعد از مرگ او، موتورهای دیزلی در اتومبیل‌ها، کامیون‌ها (شروع از دهه 1920)، کشتی‌ها (پس از جنگ جهانی دوم)، قطارها (شروع از دهه 1930) و بیشتر، مورداستفاده قرارگرفته و هنوز هم وجود دارد. امروزه موتورهای دیزلی ورژن اصلاح‌شده و بهبودیافته‌ی موتور رودلف دیزل میباشند.
موتورهای او ابتدا برای دستگاه‌های برق و آب، اتومبیل‌ها و کامیون‌ها و پس‌ازآن در معادن، میدان‌های نفتی، کارخانه‌ها و حمل‌ونقل دریایی مورداستفاده قرار گرفتند. موتورهای کارآمدتر و قدرتمندتر منجر به بزرگ‌تر شدن قایق‌ها شده که این باعث می‌شد کالاهای بیشتری در خارج از کشور فروخته شوند.
دیزل در پایان قرن نوزدهم به یک میلیونر تبدیل شد، اما سرمایه‌گذاری‌های نامناسب او در پایان عمرش بدهی‌های زیادی را برای وی به همراه داشت.
مرگ دیزل
در سال 1913، رودلف دیزل در مسیری به سمت لندن درحالی‌که در یک کشتی بخار اقیانوس‌پیما از بلژیک بازمی‌گشت تا به “ایجاد یک کارخانه موتور دیزل جدید و دیدار با نیروی دریایی بریتانیا جهت توضیح در مورد نصب موتورش در زیردریایی‌های آنها “، بپردازد، ناپدید شد. تصور می‌شود که وی در کانال انگلیس غرق‌شده باشد.
بعضی‌ها معتقدند که به دلیل سرمایه‌گذاری‌های بد و سلامتی ضعیف و بدهی‌های زیادش، خودکشی کرده است؛ اینها اطلاعاتی هستند که تا پس از مرگ وی منتشر نشدند.
بااین‌حال، نظریه‌هایی مبنی بر اینکه وی به دریا انداخته‌شده باشد، بلافاصله شروع شد. به گزارش بی‌بی‌سی، یک روزنامه در آن زمان این‌گونه نوشت که “مخترع به دریا انداخته شد تا فروش اختراعاتش به دولت بریتانیا متوقف شود “. جنگ جهانی اول در حال رخ دادن بود و موتورهای دیزل در زیردریایی‌های متفقین و کشتی‌ها مورداستفاده قرار میگرفت.
دیزل یکی از طرفداران استفاده از روغن نباتی به‌عنوان سوخت بود که باعث شده بود که به‌عنوان فردی مخالف صنعت رو به رشد نفت شناخته شود. به گفته بی‌بی‌سی، دیزل “توسط عوامل مؤسسات بزرگ نفتی ” کشته شد.
حدسی دیگر در ارتباط با شرکت‌های فعال درزمینه ذغال سنگ بود چون موتورهای بخار با هزاران تن از این ماده کار می‌کردند. این نظریات برای سال‌ها نام دیزل را در مقالات نگه‌داشته و حتی شامل اقدام تروریستی جاسوسان آلمانی برای جلوگیری انتشار جزئیات درباره قایق U-boat توسط دیزل بود.
