در این مطلب کامیون M-3 را دنبال کنید تا به دانسته هایتان افزوده شود. با motoroil همراه باشید.در سال 1941 کمپانی‌های پشتیبانی و تولیدکننده ادوات نظامی ایالات متحده، کامیونی را به جمع ناوگان زرهی این کشور اضافه کردند که دارای تایر در محور جلو و دو شنی متحرک در محور عقب خود بود. طراحی اصلی این کامیون که M-3 نام داشت در کشور فرانسه و در سال 1938صورت پذیرفت؛ اما با یورش نازی‌ها و تسخیر پاریس توسط ارتش ژرمن‌ها این طرح به دست فراموشی سپرده شد.
پس از نبرد پرل هاربر و آغاز رسمی جنگ ایالات متحده با متحدین، تولید M-3 در کارخانه‌های این کشور قوت گرفت؛ به طوری که در هر گردان پیاده نظام بیش از 62 دستگاه از این کامیون استفاده می‌شد و در نهایت تولید آن به 40 هزار دستگاه رسید.
انواع کامیون M-3
M-3 دارای انواع مختلفی از جمله کشنده توپخانه، خودروی مخابراتی، کامیون حامل خدمه به همراه مسلسل و … بود که آن را از رقیب آلمانی خود یعنی SD.KFZ.251 متمایز می‌کرد. این کامیونت دارای دو شنی بسیار مقاوم ساخته شده از آلیاژ فولاد بود که با توان 200 اسب بخاری که پیشرانه آن تولید می‌کرد و می‌توانست سربازان و محموله‌های نظامی را به خوبی از مناطق صعب‌العبور هدایت کند.
مشکلات استفاده از کامیون M-3
با وجود این که شنی‌های کامیون M-3 اصطکاک بیشتری بر روی زمین ایجاد می‌کردند و عملکرد بهتری در جاده‌های خاکی داشتند، اما در گِل و لای و حتی مناطق علفزار دچار مشکلات اساسی می‌شدند. حتی عنوان می‌شد زمین‌های باتلاقی کابوس M-3 به شمار می‌رود و با توجه به این که در 70 سال قبل جاده‌ها به شکل امروزی توسعه نیافته بودند، شعاع حرکتی محدودی برای این خودرو تعریف می‌شد.
این خودرو در اکثر کشورها و به خصوص در جنگ جهانی دوم و حتی سالهای بعد از آن مورد استفاده وسیعی قرار گرفت و سرانجام تولید آن در سال 1945 متوقف شد؛ هر چند که در حدود 40 سال بعد توسط ارتش اسرائیل در جنگ‌های مختلف به میدان نبرد فرا خوانده شد.
